Prosty patent na słoiczki z przyprawami

     Powinnam chyba pracować w Ikei, bo tyle się w życiu nakombinowałam, by zoptymalizować swą przestrzeń domową, że nawet odkąd mam nie tak znowu mały metraż mieszkania, to dalej zostało mi to kombinowanie, by wszystko podwieszać, np. pod sufitem, zawieszać pod stołem, upychać we wnęki. Uwielbiam funkcjonalne rozwiązania typu fotel, z którego w jednej chwili można zrobić stół, a następnie łóżko lub nawet szafkę. Ostatnio postanowiłam rozwiązać problem z pałętającymi się po całej kuchni słoiczkami z przyprawami, bo w szufladzie na to przeznaczonej przestały się mieścić. Zakupiliśmy w Castoramie drewniane progi, są wąskie i porządnie wykończone. Wystarczy je dociąć na pożądaną długość, polakierować i przymocować na małych kątownikach i półki gotowe. 

Ale okazało się, że w dalszym ciągu nie wszystkie przyprawy mieszczą się na moich nowych półeczkach i wpadłam na takie oto podwieszane rozwiązanie, te małe słoiczki można zawiesić na gwoździkach:)

             

      W końcu się ucieszyłam, że chyba wszystko pomieściłam. Trochę dużo tego  mi się zgromadziło: słoiczków tych większych i tych małych wiszących jest w sumie 44. Nie jestem przesądna i mogłabym zostać przy tej Mickiewiczowskiej liczbie, ale zapomniałam zupełnie o mej szufladzie na sztućce, która dzięki półeczkom na słoiczki miała w końcu stać się luźniejsza. Otwieram szufladę, a tam do licha, dalej panoszą się jakieś przyprawy.

Na szczęście półeczki są rozwojowe, tzn. tylko jedna ma ponabijane gwoździki i wkrótce następną obwieszę:) A może mam jakąś słoiczkomanię i nigdy tego nie okiełznam? Czy to trzeba leczyć?