Jak oszczędzać czas i pieniądze?!

     Jak  oszczędzać pieniądze? Na ten temat mnóstwo jest  blogów, a ja zabawiłam ostatnio na jednym takim. Nie jestem osobą rozrzutną, ani przesadnie oszczędną, ale wrzesień był dla nas  dosyć  wyczerpujący finansowo, a to głównie  w związku ze szkołą. Junior poszedł do gimnazjum i jego rocznik okazał się tym pechowym, który idzie nowym programem, więc nie można odkupić używanych podręczników od starszych kolegów ani sprzedać własnych. Takie akcje ministerstwo organizuje nam co jakiś czas, by wydawcy, i  tylko ci wybrani, mieli się lepiej, a rodzice, wiadomo - gorzej (np. sam podręcznik do angielskiego 99 zł).  Znam ten problem z bliska, bo pracuję w szkole oraz bibliotece. Treść podręczników niewiele się zmienia, czasem w ogóle, jedynie szata graficzna, numery stron i zadań oraz numery dopuszczenia przez MEN, bez których to podręczniki nie mają racji bytu w szkołach.        

Tak więc postanowiłam  zabrać się za oszczędzanie i skrupulatnie zgłębiłam jednego z najlepszych w rankingu bloga w tej kategorii  (ze względu na oszczędność słowa  i miejsca na serwerze nazwy nie podam;) I nie mogłam wyjść z osłupienia.

Przebrnęłam przez olbrzymie posty o zarządzaniu domowym budżetem, gdzie udostępniane były narzędzia excelowe do wpisywania domowych wydatków, dużo teorii i  jeszcze więcej  osobistych wyznań, niemal zeznań podatkowych, gdyż autor nie ukrywa swych sporych  zysków m.in. z  bloga. Podaje sporo rozliczeń: co się sprawdza w jego gospodarstwie domowym, a co nie. Oprócz praktycznych wskazówek typu: by nie zabierać ze sobą dzieci na zakupy i nie wchodzić do marketu na czczo, nie dowiedziałam się  niczego konkretnego. Bowiem wszystko jest oczywiście niezwykle względne,  zależne od  ilości ludzi w rodzinie, ich diety etc. Wiadomo, im bardziej niezdrowo, im więcej gotowego jedzenia fastfoodowego z hipermarketu, tym taniej, nie trzeba gotować, tylko szybko podgrzać w mikrofali, no a gaz, prąd też przecież kosztują. No same oszczędności, rewelacja!  Wiele miejsca na tym poczytnym blogu autor poświęca promocjom i jest to istne polowanie, od marketu do marketu, bo w każdym co innego się opłaca i jeszcze w zależności od dni tygodnia, bo w jednym sklepie ( bodajże Auchan ) w poniedziałki jest taniej ! A ja się pytam o czas, koszt paliwa? Musiałabym non stop jeździć na zakupy i śledzić promocje, Spędziłam sporo czasu na czytaniu owych tasiemcowych wpisów, a to głównie dlatego, że wcześniej przeczytałam pod nimi równie tasiemcowe komentarze dziękczynne, typu: "jak to wspaniale, że jest taki blog otwierający oczy na promocje i na to jak nas klientów nabija się w butelkę". Też otworzyłam szeroko oczy, ale zastanawiając się, czy może ze mną jest coś nie tak, czy może ilość środków chemicznych dodawanych do jedzenia wywołuje u ludzi tak drastyczne otępienie mózgowe?  Ciągnęły się te podziękowania dla autora niczym litania, dla autora reklamującego oszczędzanie głównie poprzez hurtowe zaopatrywanie się w śmieciowe jedzenie z sieci tanich marketów (bo wiadomo, jedzenie w budżecie domowym jest najdroższe). U nas w Netto jeszcze do niedawna wystawiano za darmo przeterminowane jedzenie lub z kończącym się terminem ważności, ale już tego nie robią. A co z tym robią? Sprzedają po obniżonej cenie. Tylko dwa razy ktoś przebąknął, że trzeba by uwzględnić koszty leczenia rodziny przy takim odżywianiu. Po godzinie czytania postu pt. „Jak oszczędzać na jedzeniu” miałam wrażenie, że znam skądś tę historię, że autor tego ekonomicznego bloga to wypisz wymaluj Szary Pan z książki pt." Momo" M. Endego. Do niezwykle pięknych filozoficznych opowiadań z tej książki wrócę pod koniec tego wpisu. Podczas  mej skrupulatnej lektury postów ekonomicznych przypomniał mi się żart, którym uraczyłam uczniów na zajęciach bibliotekarskich propagujących czytelnictwo wśród młodzieży, a brzmiał on mniej więcej tak: „ Na 1005 stronie wstępu książki  pt.”Polubić czytanie” znajdziecie wskazówki , jak czytać wnikliwiej i się nie garbić” Mam tylko nadzieję, że taka książka nie powstała i nie powstanie. A miny na twarzach dzieciaków, czytających przede wszystkim na akord (czyli jak najwięcej stron mieć z głowy ) i omijających wstępy długim łukiem, były po takiej mojej zapowiedzi – zblazowane, by nie rzec:  bezcenne.

         MOJE  OSZCZĘDZANIE, słów kilka, bo czas to pieniądz;)

 Odkryłam niedawno, że  najlepiej nie jeździć, a nawet nie chodzić na zakupy, tylko zaopatrywać się w jedzenie i środki czystości bez wychodzenia z domu, a taką cudowna oszczędność czasu daje nam  coraz więcej marketów. Mieszkam w małym mieście i do Tesco - dziadowskiego w mej niedawnej opinii, bo coraz droższego- mam 27 km, lecz ostatnio Tesco wróciło u mnie do łask i podjechało pod mój dom. Nazwałam je nawet cudownym, po tym, jak pewnego dnia potrzebowałam dynie Hokkaido sztuk 2 i znalazłam je na internetowej stronie rzeczonego marketu i o dziwo dostarczono mi je za darmo! Spodziewałam się, że tak daleki transport, tak małych zakupów będzie mało opłacalny, a tu taka niespodzianka. Tak więc bez wychodzenia z domciu, przez internet, można sprawdzić sobie cały ich asortyment, ceny, nieźle zaoszczędzić i nie umęczyć się łażeniem po tym molochu.

                                      TAJEMNICE CZASU
"Istnieje wielka, a mimo to zupełnie powszednia tajemnica. Wszyscy w niej uczestniczą, każdy ją zna, ale tylko nieliczni o niej myślą. Przeważnie ludzie przyjmują ją taką, jaka jest, i wcale ich ona nie dziwi. Tajemnicą tą jest czas. 
Są przecież kalendarze i zegary, którymi go można mierzyć, ale to nie ma właściwie znaczenia, bo każdy wie, że komuś godzina może wydawać się wiecznością, innemu zaś przemijać jak chwila - zależnie od tego, co człowiek w ciągu tej godziny przeżywa. Gdyż czas to życie. A życie mieści się w ludzkim sercu. Nikt nie wiedział o tym lepiej niż szarzy panowie. Nikt nie znał tak jak oni wartości godziny, minuty, a nawet sekundy życia. Co prawda znali się oni na tym, jak pijawka zna się na krwi, i postępowali stosownie do tego. Mieli własne plany dotyczące czasu ludzi. Były to daleko zmierzające i starannie opracowane plany. Najważniejsze dla nich było, aby nikt nie zauważył ich działalności. Niepostrzeżenie wkradli się do życia wielkiego miasta i jego mieszkańców. I krok  po kroku, nie zwracając niczyjej uwagi, przenikali w nie coraz głębiej i brali ludzi w posiadanie.
Pewnego dnia pan Fusi stał w drzwiach swojej fryzjerni i czekał na klientów.(...) Patrzył na deszcz pluszczący na ulicy, był to szary dzień i w duszy pana Fusi panowała także smętna pogoda. „Moje życie upływa - myślał - wśród szczęku nożyczek, pogawędek i piany mydlanej. Co mam właściwie z takiego bytowania? A kiedy umrę, będzie tak, jakbym nigdy nie żył".Trzeba dodać, że pan Fusi bynajmniej nie był przeciwny pogawędkom. Nawet bardzo lubił szeroko przedstawiać klientom swoje poglądy i słuchać, co o nich myślą. (..). Praca sprawiała mu wielką przyjemność i wiedział, że dobrze ją wykonuje.(...)
,,Całe moje życie jest nieudane - myślał pan Fusi. - Kim jestem? Tylko małym fryzjerem. Gdybym mógł prowadzić odpowiednie życie, byłbym zupełnie innym człowiekiem". Pan Fusi nie wiedział jednak, jak miałoby wyglądać to odpowiednie życie. Wyobrażał sobie tylko coś mającego znaczenie, luksusowego, co widuje się w pismach ilustrowanych. „Ale - myślał zniechęcony - na coś takiego praca nie pozostawia mi czasu. Bo na prawdziwe życie trzeba mieć czas. A ja całe życie jestem niewolnikiem szczęku nożyczek, pogawędek i piany mydlanej".
W tej samej chwili  zajechał elegancki popielaty samochód i zatrzymał się przed zakładem fryzjerskim pana Fusi. Wysiadł z niego szary pan i wszedł do środka. Postawił swoją ołowiano-szarą teczkę na stoliku przed lustrem, powiesił okrągły, sztywny kapelusz na wieszaku, usiadł na fotelu, wyjął z kieszeni notesik i zaczął przewracać jego kartki, pykając małe, szare cygaro. (...)
 Czym panu mogę służyć?  - spytał zmieszany Fusi. - Golenie czy strzyżenie - i zaraz sam przeklął w duchu swój nietakt, bo klient miał błyszczącą łysinę.

(...)

Cudze chwalicie, swego nie znacie:)

Wyprawa rowerowa do kopalni Stanisław
 w Górach Izerskich oczywiście

Odkryliśmy bunkry w środku lasu

Fryz i kaktusy dopiero po kliknięciu:)

Grzyb nad przepaścią

Dno wąwozu kopalni

1060 m n.p.m

Zdjęcie robione z narażeniem życia. Za nami kilkadziesiąt metrów w dół, a pod nami ziemia się leciutko obsuwała!

Fotorewelacje

Szklarska Poręba

No taka uparta to ja już nie jestem, lubię takie znaki drogowe:)